Cukrzyca : Kryteria wyrównania cukrzycy

Cukrzyca

Polecane tematy

Powiązane choroby:

Dna moczanowa

Inne strony

Filmy

Kryteria wyrównania cukrzycy

W monitorowaniu skuteczności leczenia bierze się pod uwagę kilka kryteriów odnoszących się do gospodarki węglowodanowej i lipidowej organizmu oraz wysokości ciśnienia krwi. Głównym kryterium wyrównania gospodarki węglowodanowej jest poziom odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Docelowe wartości przedstawiają się następująco:

HbA1c ≤ 7,0% u większości pacjentów,
HbA1c ≤ 6,5% w cukrzycy typu 1 i w świeżo wykrytej cukrzycy typu 2,
HbA1c ≤ 6,1% u chorych, u których istotne jest osiągnięcie normoglikemii, np. u kobiet w ciąży,
HbA1c < 8% u chorych w wieku powyżej 70 lat z wieloletnią cukrzycą (trwającą ponad 20 lat) i z istotnymi powikłaniami makroangiopatycznymi (przebyty zawał serca i/lub udar mózgu).

Do wyznaczonych poziomów dochodzi się stopniowo, gdyż nagłe obniżanie glikemii może doprowadzić do wystąpienia epizodów niedocukrzenia. W chorych z powikłaniami naczyniowymi (mikroangiopatią, retinopatią) w początkowym okresie leczenia powikłania mogą się nasilać. Intensywność leczenia zawsze dopasowuje się do stanu pacjenta.

Wyrównanie gospodarki lipidowej określa się w stosunku do wartości referencyjnych stężenia cholesterolu i trójglicerydów. I tak poniżej przedstawione są wartości referencyjne:

Cholesterol całkowity < 4,5 mmol/l (175 mg/dl),
LDL-C < 2,6 mmol/l (100 mg/dl) u chorych bez choroby niedokrwiennej lub LDL-C <1,9 mmol/l (70 mg/dl) u chorych cierpiących na chorobę niedokrwienną serca,
HDL-C > 1,0 mmol/l (40 mg/dl) u mężczyzn i > 1,3 mmol/l (50 mg/dl) u kobiet,
Cholesterol "nie HDL" < 3,4 mmol/l (130 mg/dl),
Triglicerydy < 1,7 mmol/l (150 mg/dl).

U diabetyków z nowo rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i bez powikłań narządowych nadciśnienia wskazane jest podjęcie próby uzyskania ciśnienia tętniczego < 130/80 mm Hg. W pozostałych przypadkach wskazane jest leczenie pacjenta z cukrzycą tak, aby wartość ciśnienia tętniczego wynosiła < 140/90 mm Hg. Jednak w przypadkach złej tolerancji niskiego ciśnienia dąży się do uzyskania wartości najbardziej zbliżonych do referencyjnych, które są dobrze tolerowane przez chorego.